Bebek Taşıyıcılara Dair 10.000 Yıllık Kanıtlar Bulundu

İtalya’daki bir mağarada, yaklaşık 10.000 yıl önce gömülmüş bir bebek mezarında, bebek taşıyıcılarına dair kanıtlar bulundu.

Arma Veirana Erken Mezolitik bebek cenazesinin canlandırması. C: Montreal Üniversitesi

En eski tarihlerde bile, insanlar bir yerden bir yere giderken bebeklerini taşıyacak bir şeye ihtiyaç duymuş olmalıydı. Ancak bunun çok az somut kanıtı olduğu için, uygulamanın gerçekten yapıldığına dair kimse tahmin yürütemedi.

Ancak şimdi, bilim insanlarından oluşan bir ekip tarafından yapılan yeni araştırma, yaklaşık 10.000 yıl önce bebek taşıyıcılarının kullanımına dair kanıtlar sunarak, tarih öncesi dönemde çocuklara nasıl bakıldığına ve toplumlarıyla sosyal olarak nasıl bağlantılı olduklarına ışık tutuyor.

(İlgili: Avrupa’daki En Eski Süslenmiş Kız Bebek Cenazesi İncelendi)

Ekip, İtalya’nın Ligurya kentindeki Arma Veirana mağarasında Neve lakaplı 40 ila 50 günlük bir kız bebeğin mezarında bulunan delikli kabuk boncuklar hakkında elde edilmesi zor bilgileri elde etmek için yenilikçi analitik yöntemleri birleştirdi.

Ekibin bulguları, Journal of Archaeological Method and Theory’de yayımlandı. Gravel-Miguel ve meslektaşları, çalışmalarında, ölü gömmenin nasıl gerçekleştiğini ve boncukların Neve ve topluluğu tarafından yaşamda ve ölümde muhtemelen nasıl kullanıldığı ayrıntılı olarak belgelemek için, mikroskobik gözlemler ve boncukların mikroBT tarama analizleriyle birleştirilmiş yüksek çözünürlüklü bir 3B fotogrametri modelini nasıl kullandıklarını anlatıyor.

Sonuçlar, boncukların Neve’nin bedenini sarmak için kullanılan deri veya kumaş parçasına dikildiğini gösteriyor. Bu dekorasyon 70’den fazla küçük delikli deniz kabuğu ve diğer tarih öncesi yerleşimlerde bulunmayan dört büyük delikli çift kabuklu pandantif içeriyordu.

Ayrıca bilim insanları, boncukların çoğunun Neve’nin kısa ömrü boyunca üretilmiş olamayacak kadar ağır kullanım belirtileri taşıdığını gözlemledi. Bu durum, boncukların, bebeğe teslim edilmeden önce, bebeğin topluluğundaki biri tarafından hatrı sayılır bir süre boyunca takıldığını gösteriyor. Muhtemelen daha önce yadigar olarak, hatta belki olumsuz güçlere karşı koruma olarak bile kullanılmış olabilir.

Gravel-Miguel, “Boncukların zaman içinde üretilmesi ve yeniden kullanılması için gereken çaba göz önüne alındığında, topluluğun böyle genç bir bireyin cenazesinde bu boncuklarla vedalaşmaya karar vermesi ilginç. Araştırmamız, bu boncukların ve takıların muhtemelen Neve’nin onunla birlikte gömülü olan taşıyıcısını süslediğini gösteriyor.” diyor.

Bazı modern avcı-toplayıcı toplumlarda bebek taşıyıcılarının nasıl süslendiğine ve kullanıldığına dair etnografik gözlemlere dayanan çalışma, Neve’nin topluluğunun taşıyıcısını onu “kötülükten” korumak için boncuklarla süslemiş olabileceğini öne sürüyor. Ancak, bebeğin ölümü bu boncukların başarısız olduğuna işaret ettiğinden, bebek taşıyıcısını yeniden kullanmak yerine gömmek daha iyi olmalıydı.

Riel-Salvatore, “Yeni araştırma, tarih öncesi çocuk bakımıyla ilgili büyüyen literatüre ve boncukların bireyleri korumak ve bir topluluk içindeki sosyal bağları sürdürmek için olası kullanımına katkıda bulunuyor.” diyor.

“Bu makale, çocuk bakımı arkeolojisi hakkında gerçekten orjinal bilgilere katkıda bulunuyor. Yaptığımız araştırma türünü yönlendiren ‘insan’ unsuruna ulaşmak için bilim ve arkeoloji sanatı arasında köprü kuruyor.”


University of Montreal. 27 Eylül 2022.

Makale: Gravel-Miguel, C., Cristiani, E., Hodgkins, J. et al. (2022). The Ornaments of the Arma Veirana Early Mesolithic Infant Burial. J Archaeol Method Theory.

Anadolu Üniversitesi Arkeoloji Bölümü mezunu. İstanbul Üniversitesi Prehistorya Bölümü Yüksek Lisans mezunu. Aynı üniversitede Doktora adayı. İletişim: ermanbu@gmail.com

You must be logged in to post a comment Login