Ani Harabeleri 2016’da Dünya Mirası Listesi’ne Girecek

2016 yılında UNESCO Dünya Mirası Listesi’ne Ani Harabeleri önerilecek. Kültür ve Turizm Bakanı Ömer Çelik, gelecek sene yapılacak dünya mirası toplantısı için Kars Ani Ören Yeri dosyalarının hazır olduğunu söyledi.

Dünya mirası ile ilgili önemli kararların alındığı 40. Dünya Miras Komitesi Toplantısı 2016 yılında İstanbul’da yapılacak ve Kars Ani Harabeleri, Dünya Mirası Listesi’ne önerilecek. Eğer oybirliği sağlanırsa Ani Harabeleri de Türkiye’nin dünya mirasında bulunan 16. Kültürel varlığı olacak.

Almanya’nın Bonn kentinde düzenlenen UNESCO 39. Dünya Miras Komitesi Toplantısı’nda, Dünya Mirası Listesi’ne Türkiye’den Efes Antik Kenti ve Diyarbakır Surları ile Hevsel Bahçeleri katılmıştı.

Kültür ve Turizm Bakanı Ömer Çelik, yaptığı açıklamada, “2016’da İstanbul’da görüşülecek aday dosyalar arasında, ‘Kars Ani Ören Yeri’ için hazırladığımız dosya da bulunmakta. İnanıyorum ki ‘Ani Kültürel Peyzaj Alanı’ dosyamızın bir dünya mirası olduğunu açıklamak bizim ev sahipliğimize kısmet olacak.” dedi.

Ani Harabeleri

Kars’a 48 kilometre uzaklıkta, Türkiye-Ermenistan sınırına yakın Arpaçay nehri kenarında bulunan kent, Ermeni Pakraduni Hanedanlığı’na 11.yy’a kadar başkentlik yapmış ve ipek yolu üzerinde kurulmuştur. 400 yıl boyuncu çağdaşı olan Avrupa şehir devletlerinin önünde yer almış olan bu ören yeridir.

78 hektarlık bir alanı kaplayan ve 4500 metre boyunca surla çevrili kentin en parlak dönemini yaşadığı 2. Smpat (977-989) ve oğlu Gagik (989-1020) döneminde nüfus 100.000’i geçer. 1045 yılında Bizanslılar tarafından ele geçirilen Ani, daha sonra 1064’te Selçuklu sultanı Alparslan tarafından ele geçirilir.

Tarih boyunca birçok uygarlığa ev sahipliği yapan Ani, Ermeni mimarisinin seçkin örnekleriyle beraber, Gürcü ve Selçuklu mimarisinin de örneklerini taşıyor. İpek yolu üzerine kurulmuş olması Ani’yi, döneminin zengin kentleri arasına sokmuştur ve öneminin artmasını sağlamıştır.

Ani 1319’daki depremde ağır hasar görmüş, daha sonra Timur tarafından ele geçirilerek tahrip edilmiştir. Buna rağmen 1535 Osmanlı-İran savaşında tamamen terk edilinceye dek, kentte bir nüfusun barındığı anlaşılmaktadır.