40.000 yıl önce yok olan Neandertallerin yabani oldukları düşünülüyordu, ancak son keşifler düşünülenden daha fazla bize benzediklerini gösteriyor.
Daha önce düşünülenin aksine, Permiyen-Triyas kitlesel yok oluşundan sadece 1 milyon yıl sonra Dünya'da karmaşık ekosistemler oluşmuştu.
Dinozor çağının sona ermesinden sadece 4 milyon yıl sonra bazı tüylü yaratıklar, ilk büyük memelilerden bazıları olarak ortaya çıktı.
İnsanlar yaklaşık 6.000 yıldır Hispaniola adasında yaşıyor ve bu süre zarfında adanın kemirgen çeşitliliği 11 türden sadece 1'e düştü.
Tazmanya kaplanından tüylü mamutlara, bilim insanları uzun süredir kayıp olan türleri geri getirebilmeye her geçen gün daha da yaklaşıyor.
Yapılan araştırmaya göre dinozorlar, 66 milyon yıl önce onları yok olmaya mahkum eden asteroit çarpmasına kadar yükseliştelerdi.
Mamutların neslinin tam olarak ne zaman yok oluşa sürüklendiği uzun zamandır tartışılıyor ve nesillerdir paleontologları düşündürüyor.
Kılıç dişli bu korkunç yaratıklar, 252 milyon yıl önce tüm türlerin yaklaşık yüzde 90'ının öldüğü yok oluştan sağ çıkmış.
Evrimsel terimlerle, insan nüfusu saniyeler içinde fırladı. Nüfusun 8 milyara ulaştığı haberi, tarihimizi düşündüğünüzde anlaşılmaz geliyor.
Yaklaşık 250 milyon yıl önce Permiyen'in bitişi ve Triyas dönemlerinin başlangıcında, sürüngenler sıradışı bir evrim ve çeşitlenme yaşadı.
Ateşlerden çıkan kömürler ve mağaralardaki dikitler, Neandertallerin gizemli bir şekilde ortadan kaybolmasına dair ipuçları barındırıyor.
Neandertaller 40.000 yıl önce yok oldu, ancak ironik olarak, Dünya'da daha önce hiç bu kadar fazla Neandertal DNA'sı olmamıştı.
Çin'de, dinozorların yok olmadan önce çeşitliliğinin az olduğu ve Kretase'nin sonunda azaldıkları hipotezini destekleyen kanıtlar bulundu.
Şimdi Chicxulub krateri olarak bilinen kaya, 66 milyon yıl önce uzaydan düşüp Dünya'ya çarptığında, hamamböcekleri oradaydı.
66 milyon yıl önceki kitlesel yok oluş olayı ve dinozorların çağını neyin sonlandırdığına dair kanıtlar hakkında konuşalım.
Kutup iklimine zaten adapte olmaları, hayvanların çoğunun öldüğü Triyas sonundaki yok oluşta dinozorların hayatta kalmasını sağlamış olabilir.
Okyanuslarda yaşanan bir yemek savaşı, gelmiş geçmiş en büyük köpekbalığı olan megalodonların yok oluşunu getirmiş olabilir.
Madagaskar açıklarındaki bir adada yaşamış olan bu kuşlar, genellikle insan kaynaklı yok oluşun ikonik bir örneği olarak gösteriliyor.
Benzer büyüklükteki türlerden daha büyük beyinleri olan memelilerin, Geç Kuvaterner’deki yok oluştan kurtulma olasılığı daha yüksekti.
Devasa develerin sonuncuları ve arkaik insanlar, yaklaşık 27.000 yıl öncesine kadar Moğolistan'da birlikte yaşıyordu.