Japon takımadalarının Seto İç Denizi'nde köpekbalığı saldırısına uğramış 3.000 yıllık bir insan kalıntısı keşfedildi.
DNA analizi, geçmiş pandemiler sırasında travmatik zamanlarda bile ölen insanların büyük bir özenle ayrı ayrı gömüldüğünü gösterdi.
Araştırmacılar, çoğu 100 yıldan kısa bir süre içinde aynı mağarada barınan bu baba ve kızının ve 12 akrabasının genomlarını analiz etti.
Erken Orta Çağ'da Avrupa'daki birçok insan, aile yadigarlarını geri almak için akrabalarının mezarlarını yeniden açıyordu.
İngiltere'de MS 226 ve 427 yılları arasında köleleştirilmiş bir adam, ayak bileklerinde ağır demir pranga ve bir asma kilitle gömülmüş.
Bir grup bilim insani, arkeolojik insan kalıntılarına neredeyse hiç zarar vermeden DNA elde etmeye yarayan yeni bir metot geliştirdiler.
Son Buzul Çağı'nda Doğu Asya'da yaşanan nüfus değişimi, aynı zamanda ilginç bir şekilde Avrupa'da olanları yansıtıyor.
Arkeologlar, bir mezar alanında keşfedilen bir grup kafası kesilmiş bedenin muhtemelen Roma askeri infaz kurbanlarına ait olduğunu söylüyor.
Arkeologlar, İspanyol İç Savaşı sonunda Franco Rejimi tarafından idam edilmiş kurbanların bedenlerini gün ışığına çıkarmaya başladı.
Sudan'da tarih öncesi Jebel Sahaba mezarlığına gömülen bireylerin, hayatlarının birçok noktasında şiddet ve travma yaşadığı görülüyor.
1.000 yıllık insan dışkıları, bağırsağımızdaki bakteri ekosisteminin işlenmiş gıda ve antibiyotik tarafından nasıl değiştirildiğini gösteriyor.
Neandertal dişlerindeki bakteriler üzerine yapılan çalışma, çok fazla kök, kabuklu yemiş ve nişastalı gıda ile beslendiklerini gösteriyor.
Genetik materyali kurtarmak için kullanılan gelişmiş teknik, erken insanların gizemini çözmeye yardımcı olabilir.
35.000 yıl önce bugünkü Romanya'da yaşamış Peştera Muierii 1'in kafatasından alınan tüm genom başarılı bir şekilde dizilendi.
Neandertaller, primatlar ve insanların ağız mikrobiyom rekonstrüksiyonu oluşturuldu ve insan evrimi hakkında beklenmedik sonuçlar çıktı.
Kalkolitik-Tunç Çağı geçişi sırasında yaşamış insanların genetik analizleri, modern İtalya’daki popülasyonların genetik tarihine ışık tutuyor.
Yeni bir araştırmaya göre Orta Çağ’da kanser, daha önce tahmin edilenden daha büyük bir tehdit oluşturmuş olabilir.
Genom dizilimi, Avrupa'da anıtsal saraylar ve kent merkezleri inşa eden ilk uygarlıkların genetik olarak daha homojen olduğunu gösteriyor.
2.500 yıllık toplu mezarlardaki iskeletlerin analizi, Antik Yunanların düşmanlarıyla savaşırken yabancı paralı askerlere güvendiğini gösteriyor.
Herculaneum'da, yaklaşık 2.000 yıl önce Vezüv Yanardağı patlamasında ölen bir cankurtaranın iskeleti tespit edilmiş olabilir.