Vikingler Lonca Kabulü için Dişlerini Oymuş Olabilir

Vikingler döneminde, bir adamın bir tüccar loncasının parçası olup olmadığını anlamanın kesin bir yolu olabilir: dişlerine bakmak.

Viking iskeletleri arasındaki kasıtlı vücut değişiklikleri üzerine yapılan yeni bir analize göre, ticaret işine giren erkekler, dişlerinin yatay oyuklarla işaretlendiği ve böylece bir tür profesyonel kardeşliğe üye olduklarının sinyalini veren tuhaf bir kabul töreninden geçmiş olabilirler.

Araştırmanın yazarları, İskandinavya’nın dört bir yanında, dişlerinde bu garip olukların bulunduğu toplam 130 iskelet tespit etti. Bunun tam olarak ne anlama geldiğini kesin olarak söylemek mümkün olmasa da, araştırmacılar, çentikli dişlerin yalnızca erkeklerde bulunduğunu ve vakaların büyük çoğunluğunun İsveç’in doğu kıyısındaki Gotland adasındaki önemli ticaret alanlarından geldiğini belirtiyor.

Örneğin, Gotland’ın Viking Çağı Kopparsvik mezarlığında, mezarlığın muhtemelen ziyaretçi tüccarlar gibi yerel olmayan kişiler için ayrılmış bir bölgesinde dişleri değiştirilmiş iskeletler bulundu. Bu nedenle çalışmanın yazarları, diş törpüleme geleneğinin daha büyük profesyonel tüccar gruplarının ticari faaliyetleriyle bağlantılı olabileceğini teorileştiriyor.

(İlgili: İsveç’teki Vikingler Diş Çürüklerinden Muzdaripti)

“Bu teoriye göre, kapalı bir tüccar grubu için bir kabul töreni ve kimlik işareti olarak, daha sonraki loncaların bir nevi öncüsü olarak işlev görmüş olabilirler.”

Bu ilk Viking loncalarının tam olarak nasıl işlediği bilinmiyor, ancak araştırmacılar, bir dizi değiştirilmiş dişin gösterilmesinin üyelere belirli ticari avantajlar, koruma veya diğer ayrıcalıklar hakkı vermiş olabileceğini öne sürüyor.

İlginç bir şekilde, yazarlar tarafından tespit edilen tüm iskeletler geç Viking Çağı’ndan önceye tarihleniyor. “Lonca kardeşler”den açıkça söz eden runik taşların da kanıtladığı gibi, bu dönemde bu ticaret toplulukları İskandinavya’da daha yerleşik hale gelmiş gibi görünüyor.

Daha da ilgi çekici olanı, oluklu dişlere sahip olanlardan bazılarının, ritüelistik olarak öldürüldüklerini ve dolayısıyla köle ya da mahkum olduklarını düşündürecek şekilde gömülmeleriydi. Bu durum, ayrıcalıklı bir tüccar kardeşliğine üyeliğin kalıcı olmadığını ve kabul töreni geçmiş olanların bile “sosyal kimliklerinde çarpıcı bir değişim” yaşayabileceğini, hatta sonunda köleliğe düşebileceğini gösteriyor.

Araştırmanın yazarları, bu oluklu dişlere sahip erkeklere ek olarak, kafataslarının bebeklik döneminde kasıtlı olarak deforme edildiği anlaşılan üç kadının kalıntılarını da tespit etti. Yine Gotland’da bulunan bu üçlü, Viking dünyasında kafatası modifikasyonu uygulaması tamamen duyulmamış olduğundan, oldukça büyük bir muamma teşkil ediyor.

Bu nedenle araştırmacılar, kadınların erkek tüccar akrabalarıyla birlikte adaya yaşamak için gelen yabancılar mı, yoksa muhtemelen elit durumlarını simgelemek için kafatası değişikliklerinin uygulandığı çok uzak yerlerde doğmuş başarılı Viking tüccarlarının kızları mı olduğunu sorguluyorlar.

Sonuçta, bu kadınların kim olduğunu veya kafalarının neden deforme olduğunu söylemek imkansız, ancak Viking kıyafetleri ve gösterişli mücevherlerle gömülmeleri Gotland toplumunda hoş karşılandıklarını gösteriyor.

IFL Science. 3 Nisan 2024.

Makale: Toplak, M. S., & Kerk, L. (2023). Body Modification on Viking Age Gotland: Filed Teeth and Artificially Modified Skulls as Embodiment of Social Identities. Current Swedish Archaeology/Svenska Arkeologiska Samfundet, 31.