Ortaçağ Erotikasının ’50 Tonu’ Yeniden Keşfediliyor

Modern yayıncılar için bile çok müstehcen seks sahneleri içeren bir Ortaçağ erotik ‘romanının’ kayıp bir versiyonu keşfedildi.

Fransız şiiri “Le Roman de la Rose” (Gülün Romantizmi), saray mensubu bir kişinin, şiirin “gülü” olan bir kadına yaptığı flörtün hikayesini anlatıyor. Bu eser, o günlerin ‘Alacakaranlık’ romanı gibiydi ve tekrar tekrar çoğaltılan, kalabalıklar tarafından ilgiyle karşılanan bir yapıttı.

Bristol Üniversitesi’nden yazının yeni parçalarını tanımlayan Ortaçağ uzmanı Marianne Ailes, “Le Roman de la Rose, o günlerde çok etkiliydi. Günümüze ulaşan el yazmaları ve parçaların sayısından ve diğer Ortaçağ yazılarında bu metne yapılan referanslardan, bunun ne kadar popüler olduğunu biliyoruz.” diyor.

Yayımlamak için çok ateşli

Ailes, 22.000 satırlık aşk hikayesinin her versiyonunun birbirinden biraz farklı olduğunu söylüyor. Yeni keşfedilen bu parçalarda tasvir edilen versiyon da bir istisna değildi. Bu versiyon, Alacakaranlık‘tan ziyade Grinin Elli Tonu‘na benzer, modern baskılarından çıkarılmış bir sahne içeriyordu.

(Antik Mısır Papirüsünde Erotik Bağlama Büyüsü Çıktı)

Bu sahnede anlatıcı, cinsel bir karşılaşmayı ima etmek için bir hacının kutsal emanetlerden önce kendisini takdim ettiği metaforunu kullanıyor. Anlatıcı, adamın bastonunu “sert ve güçlü” olarak tanımlıyor ve “onu o çukurlara sokmasından” bahsediyor. Anlatıcı aynı zamanda kendini “ibadet etme arzusu ile tüketilen iki adil sütun arasında çeviklik ve canlılık dolu” emanetin önünde diz çökmüş olarak tanımlıyor.

Bu imalar yüzyıllardır şaşırtıyor. 1900’de Ortaçağ uzmanı F.S Ellis, şehvetli bölümü orijinali olan Fransızca’da bıraktı ve İngilizce’ye çevirmeyi reddetti. Bu kararı şöyle açıkladı “Bunu okuyacak olanların, bu satırları orijinal belirsizliğinde bırakmamı haklı bulacaklarına inanıyorum.”

Ailes yaptığı açılamada, Fransız yayıncı Livre de Poche tarafından üretilen şiirin standart modern baskısında da bu satırlardan bazılarının çıkarılmış olduğunu söylüyor.

Ateşli ve Ağır Tarih

“Le Roman de la Rose” iki yazar tarafından yazıldı ve 1280 yılında tamamlandı. Yeni parçalar, Nicholas Vincent tarafından Worcester Kayıt Ofisinde keşfedilen Worcester Piskoposluğu arşivlerinde bulundu.

Ailes “El yazması parşömenler, diğer bazı kağıtlar için ciltleme olarak kullanılmıştı ve bunların özel şeyler oldukları hemen belli oluyordu.” diyor.

İlk olarak geri dönüştürülmüş ciltler üzerindeki el yazısı, içindeki kağıtlardan çok daha eski görünüyordu. İkincisi ise Ailes, “La Roman de la Rose”de ünlü bir tabir fark etti “bel accueil”. Bu “hoşgeldin” anlamına geliyor.

Ailes “Roman de la Rose, entellektüeller arasında kadınların statüsü hakkında geç Ortaçağ tartışmasının merkezindeydi. Bu nedenle bu belirli sayfaların orijinal ciltlerinden çıkarılmaları ve geri dönüştürülmeleri bu sahnelerden rahatsız olan biri tarafından yapılmış olabilir.” diyor.

“Canterbury Masalları” ile tanınan müstehcen şair Geoffrey Chaucer, yazılmasından yaklaşık bir asır sonra “Gülün Romantizmi”nin bir kısmının çevirisini tamamlamıştı.

“El yazmasında bir metnin ikinci kopyası hiçbir zaman aynı değildi. Bu yüzden her yeni bulgu, yapboza bir başka parça ekliyor. Bu metinlerin Ortaçağ’da nasıl okunduğunu anlamamıza ve yeniden yorumlamamıza yardımcı oluyor.”

Live Science. 9 Ekim 2019.