Kutup Ayıları Sadece 70.000 Yıl Önce Boz Ayılardan Ayrılmış

Kutup ayılarının sadece 70.000 yıl önce zorlu ve soğuk bir ortamda hayatta kalmalarını sağlayan benzersiz özellikler geliştirdiği keşfedildi.

BMC Genomics dergisinde yayımlanan araştırmada grup, beyaz kürk ve yüksek kolesterol içeren bir diyete dayanabilme gibi özelliklerin gelişim zaman çizelgesi hakkında daha fazla bilgi edinmek için 100’den fazla kutup ayısı, 100 boz ayı ve bir çift fosilleşmiş kutup ayısının genomlarını analiz etti.

Önceki araştırmalar kutup ayılarının boz ayılarla yakın akraba olduğunu göstermişti, fakat şimdiye kadar bu iki türün ne zaman ayrıldığı bilinmiyordu. Bu yeni çalışmada ekip, bu sorunun cevabını bulmayı kendilerine görev edindi.

(İlgili: Mağara Ayıları İnsanlar Yüzünden Yok Olmuş Olabilir)

Boz ayılar ve kutup ayıları arasındaki temel farklardan biri elbette kürk renkleri, fakat aynı zamanda kürk tipleri de farklı. Boz ayıların bir katman kürkü bulunuyor, kutup ayılarının ise iki katman kürkü var: Sıcak kalmalarına yardımcı olan yumuşak tüylü alt kürk ve kuru kalmalarına yardımcı olan üst kürk. Ayrıca kutup ayılarının bol miktarda yağ içeren et yiyebilme yeteneği de gelişmiş düzeyde. Boz ayılar böylesine lipit açısından zengin bir diyetle beslenselerdi kalp hastalığı geçirir ve genç yaşta ölürlerdi.

İki türün ne zaman ayrıldığını öğrenmek için ekip, her iki ayı türünün genomlarına, özellikle de kürk tipi ve rengi ile kardiyovasküler işlevlerde rol oynayan genleri inceledi.

119 kutup ayısı, 135 boz ayı ve iki fosilleşmiş kutup ayısının genomlarını karşılaştıran araştırmacılar, yaklaşık 70.000 yıl öncesine dayanan farklılıklar buldular. Bu da kutup ayılarının benzersiz özelliklerini daha önce düşünülenden çok daha yakın bir zamanda geliştirdiklerini gösteriyor.

Ekip, daha spesifik olarak kutup adaptasyonuyla ilgili yedi gen buldu, bunlardan dördü kutup ayılarında sabit olarak bulunan alellerdi. Karşılaştırma ayrıca, bu farklılaşmanın daha öncesinde düşünülenden daha kademeli gerçekleştiğini gösterdi.

Araştırma ekibi, kutup ayılarının adaptasyonlarıyla ilişkili gen farklılıklarının, Son Buzul Çağı’nın son evrelerinde yaşayan ayılar tarafından etkilenmiş olabileceği sonucuna vardı.

Makale: Yulin Sun et al. (2024). Late Pleistocene polar bear genomes reveal the timing of allele fixation in key genes associated with Arctic adaptation, BMC Genomics.