El ve Alt Paleolitik Aletler Arasındaki Ergonomik İlişki

Yapılan çalışma, insan eli ile Alt Paleolitik Dönem taş aletleri arasındaki (özellikle el baltası ve kıyıcı) ergonomik ilişkiyi inceliyor.

Paleonörolog Emiliano Bruner, yakın zamanda Archaeological and Anthropological Sciences dergisinde yayımlanan bir çalışmayı koordine etti. Çalışmada, el ile özellikle el baltası ve kıyıcılar olmak üzere Alt Paleolitik taş aletler arasındaki ergonomik ilişki incelendi.

Çalışmanın sonuçları, iki alet türünün el ile çok farklı ergonomik ilişkileri olduğunu öne sürüyor. Ayrıca, en çok dahil olan parmakların, beklendiği gibi, başparmak veya işaret parmağı değil, son üç parmak (küçük, yüzük ve orta parmaklar) olduğunu gösteriyor.

(Erken İnsan Akrabası Tırmanabiliyor ve Kavrayabiliyordu)

El ve alet arasındaki bağlantı, beyinde aletin vücut şemasına dahil edilmesine yol açan bir tepkiye yol açar. Bu iki tür aleti kavramak için kullanılan farklı parmak kombinasyonları, beyin-vücut-çevre sistemini bütünleştirirken bunların farklı bilişsel tepkilerle ilişkilendirilebileceği ileri sürülüyor.

Çalışma, hem çakıl taşı aletleri hem de el baltası olmak üzere 40 aleti kullanmaya davet edilen her iki cinsiyetten 82 gönüllü katılımcıyı içeriyordu.

Dokunsal keşif sırasında parmak esneme modellerini ölçmek için her parmağın pozisyonunu ve esnemesini kaydeden dijital bir eldiven kullanıldı.

Keşif, aletin işlevi ile değil, daha çok el-nesne ilişkisindeki rahatlık hissi ile ilişkilendirildi, bu da vücudun aletle etkileşime duyusal tepkisini değerlendirdi.

CENIEH. 14 Ekim 2020.

Makale: Annapaola Fedato et al. (2020). Hand Grasping and Finger Flexion During Lower Paleolithic Stone Tool Ergonomic Exploration, Archaeological and Anthtopological Sciences.