Yeni Çalışma, Erken İnsanlarda Kıl Evrimine Işık Tutuyor

Diğer primatlardaki kıl evrimi ve kıllardaki çeşitlilik, kendi insan evrimi hikayemizdeki boşlukları doldurmamıza yardımcı oluyor.

Klasik siyah beyaz pigmentasyon desenine sahip sifaka, Madagaskar’daki Ranomafana Ulusal Parkı’nda bulundu. C: NRowe

Kıl, insan da dahil olmak üzere primat çeşitliliğinin ve evriminin önemli bir özelliğidir; termoregülasyon, koruma, kamuflaj ve sinyalleşmeye bağlı işlevlere hizmet eder. Bununla birlikte, vahşi primat kıllarının evrimi, yakın zamana kadar nispeten az çalışılmış olarak kaldı.

George Washington Üniversitesi’ndeki Primat Genomik Laboratuvarı’ndaki araştırmacılar, Indriidae olarak bilinen vahşi bir lemur popülasyonunda hangi faktörlerin kıl varyasyonunu etkilediğini inceledi.

(İlgili: Diş Çürüğü, 54 Milyon Yıldır Primatlar için Bir Problem)

Spesifik olarak, araştırmacılar iklim, vücut büyüklüğü ve renk görüşünün kıl evrimi üzerindeki etkilerini değerlendirmeyi amaçladılar.

Tipik olandan daha koyu kıllı, Madagaskar, Tsinjoarivo’dan bir taçlı sifaka. C: Dr. Karine Lalaina

Sonuçlar şöyleydi:

  • Madagaskar’a özgü olan Sifaka lemurları, kuru ve açık ortamlarda daha yoğun kıllara sahipti. Araştırmacılar, ilk insanlar gibi, lemurların kıllarının da güneşin güçlü ışınlarına karşı korunmaya yardımcı olduğuna inanıyor.
  • Soğuk bölgelerdeki lemurların koyu renkli kıllara sahip olma olasılığı daha yüksekti. Bu, Bogert Kuralı olarak adlandırılan, doğada klasik bir model için memelilerde ilk kanıt. Bu kurala göre, koyu renklerin güneş ışınlarından ısıyı emmeye yardımcı oldukları için termoregülasyona yardımcı olabileceği belirtiliyor.
  • Lemurlardaki kızıl kıllar, gelişmiş renk görüşü ile ilişkili. Araştırmacılara göre, daha geniş bir renk yelpazesi görebilen popülasyonların kızıl kıllara sahip olma olasılığı daha yüksek.
  • Çoklu evrimsel baskılar bir özellik üzerinde etkili olabilir ve etkilerinin gücü türler arasında değişebilir.

Makalenin baş yazarı ve San Diego Üniversitesi’nde doktora sonrası araştırmacı olan Elizabeth Tapanes, “İnsan kılının evrimi, büyük ölçüde kıllar fosilleşmediği için bir sır olarak kalıyor. İncelediğimiz lemurlar, insanlar gibi dik bir duruş sergiliyor ve ilk insanlar gibi çeşitli ekosistemlerde yaşıyor, bu nedenle sonuçlarımız insan kılı evrimine benzersiz bir pencere sunuyor.” diyor.

Sıcak ve nemli bir yağmur ormanı olan Madagaskar’daki Marojejy Ulusal Parkı’ndan ipeksi bir sifaka. C: Dr. Erik Patel

Primate Genomics Lab’ı yöneten ve çalışmanın ortak yazarlarından biri olan antropoloji doçenti Brenda Bradley, “Diğer primatlardaki kıl evrimi ve çeşitlilik konusundaki anlayışımız, kendi insan evrimi hikayemizdeki boşlukları doldurmamıza yardımcı oluyor.” diyor.

“Çoğu insan, kendi vücutlarındaki kıl çeşitliliği ve dünyadaki insanlar arasındaki kıl tiplerinin çeşitliliği ile ilgilenir. Bu lemurlar gibi insan olmayan primatlardaki kıl modellerini anlamak, insan kılında varyasyonun nasıl ortaya çıktığını anlamak için karşılaştırmalı bir bağlam sağlayabilir.”

Araştırmacılar, gelecekteki çalışmaların daha küçük coğrafi veya filogenetik (aile düzeyinde, cins düzeyinde) ölçeklerde ve çeşitli insan dışı ve insan popülasyonlarından örneklere odaklanması gerektiğini belirtiyor.


George Washington University. 9 Mart 2022.

Makale: Tapanes, E., Jacobs, R. L., Harryman, I., Louis, E. E., Irwin, M. T., Kamilar, J. M., & Bradley, B. J. (2022). Hair phenotype diversity across Indriidae lemurs. bioRxiv.

Arkeofili editöryel servisi. İletişim: arkeofili@gmail.com

You must be logged in to post a comment Login