Yeni bir araştırma, dağlık bölgelerde bulunan farklı ekosistemlerin insan evriminde kilit bir rol oynadığını ortaya koydu.
Çökmüş antik medeniyetler, bize iklim uyarılarını neden görmezden gelmememiz gerektiğine dair ipuçları veriyor.
Tunç Çağı'nın en büyük medeniyetleri, yaklaşık 3.200 yıl önce ani ve gizemli bir çöküşle karşılaştı. Peki neden?
Ragnarök'ün habercisi olan efsanevi Fimbulwinter, MS 536'dan sonra yaşanan bir dizi zorlu yıldan esinlenmiş olabilir.
Seddin yakınlarındaki Tunç Çağı yerleşiminde, şaşırtıcı derecede yoğun nüfuslu bir çiftçi ve tüccar topluluğuna ait kalıntılar bulundu.
Şaşırtıcı bulgulara göre eski insanlar, bölgeyi terk etmek yerine son buzul çağını Orta Avrupa'nın dondurucu soğuklarında geçirdiler.
Eski medeniyetler, binlerce yıl boyunca sıcak ve kuru iklimlerde insanları nasıl daha rahat barındıracaklarına dair kilit yöntemler biliyordu.
Buzul Çağı Avrupa'sından elde edilen insan dişleri, iklim değişikliğinin tarihöncesi insan nüfusu üzerindeki önemli etkisini ortaya koyuyor.
Memeli hayvanların nerede yaşayacağını belirleyen ana faktörün düşünüldüğü gibi insanlar değil, iklim olduğu anlaşıldı.
Son 50.000 yılda kaybolan birçok büyük memeli, kuş ve sürüngen türünün yok olmasına insanlar mı yoksa iklim değişikliği mi neden oldu?
Nil Nehri’nin son 11.500 yılda nasıl geliştiği ve coğrafyasındaki değişikliklerin Mısır uygarlığını şekillendirmeye nasıl yardımcı olduğu incelendi.
Son Buzul Çağı'nın ardından Dünya'nın ısınmasıyla birlikte insanlar tarafından sürdürülen avlanma, yünlü gergedanın yok oluşunu hızlandırdı.
Yeni bir araştırmaya göre, Paskalya Adası olarak da bilinen Rapa Nui adasında hiçbir zaman felaket niteliğinde bir nüfus çöküşü yaşanmadı.
Bilim insanları, Namaqualand'daki Buffels Nehri boyunca dünyanın en eski, içinde yaşam olan termit tepeciklerini keşfettiler.
Kuzey Avrasya ve Amerikalardaki çevresel koşullar, on binlerce yıl önce Afrika'yı terk eden insanların yolculuğunu şekillendirdi.
Vücut ısısını düzenleme yeteneği, yaklaşık 180 milyon yıl önce bazı dinozorlar arasında evrimleşmiş olabilir.
Kayalara çizilmiş tasvirlere göre, binlerce yıl önce Sahra'nın geniş bir bölümü sığır yetiştirmek için ideal bir yeşil otlak sağlıyordu.
İngiltere'de Seahenge olarak adlandırılan 4.000 yıllık ahşap çember, iklimsel bozulmaya bir tepki olarak inşa edilmiş olabilir.
Dinozor fosillerinden elde edilen kanıtlar, hayvan büyüklüğünün iklim tarafından belirlendiğini belirten Bergmann kuralına meydan okuyor.
Şimdi sular altında olan bir Neolitik yerleşim, yaklaşık 8.200 yıl önce iklimdeki ani değişimler sırasında varlığını sürdürmeye devam etmiş.