Orta Çağ Savaş Atları, Günümüz Midillilerinden Büyük Değildi

Orta Çağ’daki ikonik savaş atlarının dev canavarlar olarak efsanevi tasvirlerinin aksine, İngiltere’deki çoğu at 147 cm’den daha kısaydı.

Filmlerde ve edebiyatta genellikle iri yarı, ayaklarını yere vuran, burnundan soluyan hayvanlar olarak tasvir edilirler, ancak yeni bir çalışma, Orta Çağ savaş atının tipik olarak çok daha hafif, daha zarif bir hayvan olduğunu iddia ediyor.

Savaşan şövalyeleri taşıyan atlarla ilgili gerçeği araştıran arkeolog ve tarihçilerden oluşan bir ekip, çoğunun muhtemelen yalnızca modern bir midilli büyüklüğünde olduğu sonucuna vardı.

Araştırmacılar, İngiltere’deki kalelerde, bir Orta Çağ at mezarlığında ve diğer arkeolojik alanlarda bulunan 4. ila 17. yüzyıllardan kalma yaklaşık 2.000 atın kemiklerini incelediler ve tarihi kayıtları ve kurgusal şövalyelik hikayelerini bir araya getirdiler.

Exeter Üniversitesi arkeoloji bölümünden Prof Alan Outram, “Olayların pek de tasvir edildiği gibi olmadığı ortaya çıktı. Popüler kültürde, savaş atları genellikle oldukça büyük tasvir edilir. Gerçekler böyle değildi. Çoğu Orta Çağ atı şaşırtıcı derecede küçüktü. Filmlerde ve hatta sergilerde tasvir edilen türden çok az şey var.” diyor.

Outram, savaşta kullanıldığına inanılanlar da dahil olmak üzere Orta Çağ atlarının büyük çoğunluğunun, modern bir midillinin maksimum yüksekliği olan 147 cm’den daha kısa olduğunu söylüyor.

Buldukları en büyük atlardan biri, kalıntıları Wiltshire’daki Trowbridge kalesinin arazisinde keşfedilen Norman döneminden bir attı, ancak sadece 1,5 metreydi – yani küçük, modern bir hafif binici atı büyüklüğündeydi.

Outram, büyüklüğün Orta Çağ savaşçıları için çok önemli olmadığını söylüyor. Bazı büyük savaş atları olabileceğini, ancak orduların geri çekilen bir düşmanı hırpalamak, uzun menzilli baskınlar yapmak ve ekipman taşımak gibi görevler için daha küçük atlara ihtiyaç duyacağını söylüyor.

Araştırma ekibi, Orta Çağ at yetiştiricilerinin işlerine çok büyük miktarda zaman, çaba ve para harcamadıklarını ima etmek istemediklerini söylüyor. Outram, “13. ve 14. yüzyılda özellikle kraliyet damızlığı inanılmaz bir ticaret ağıydı. Atlara insanlardan çok daha fazla para harcıyorlardı.” diyor.

Hala yapılacak çok iş var. Çok az atın kalıntıları savaş alanlarında bulundu, bu nedenle hangi hayvanın bir çiftlik atı yerine savaş atı olduğunu bulmak zor. Araştırmacılar ayrıca, ölmüş savaş atlarının çoğunun organize bir cenaze töreni yerine ustaların avlusuna götürüldüğü gerçeğinden de etkileniyor.

Sonraki adımlar, Westminster’deki bir sahadaki bulguları analiz etmeyi, at zırhı hakkında daha fazla çalışmayı ve tarihin en ikonik yaratıklarından biri hakkında daha fazla bilgi edinmek için kemiklerin DNA’sını incelemeyi içeriyor.

The Guardian. 10 Ocak 2021.