Endonezya’nın Alor Adası’nda 7.500 ila 12.000 yıllık üç iskeletin keşfi, bölgedeki ölü gömme geleneklerini ve yapılan göçleri aydınlatıyor.
Araştırmacılar, Endonezya’da bulunan üç antik ceset konuşabilseydi, Güneydoğu Asya adasındaki en eski insanların hikâyelerini anlatacaklarını söylüyor.
Hakemli ve açık erişimli bilim dergisi PLOS One tarafından yayınlanan yeni makalenin yazarı Dr. Sofia Samper Carro, üç mezarın önemli olduğunu çünkü her bir cesedin konumunun farklı bir ölü gömme geleneğini gösterdiğini söylüyor.
(İlgili: Endonezya’da 31.000 Yıllık Ampütasyon Kanıtı Bulundu)
Dr. Samper Carro, bu farklılığın nedenin binlerce yıl önce bölgede bulunan çoklu göç yollarıyla ilgili olabileceğini belirtiyor.
Dr. Samper Carro, “Mezarlar bu dönemde çok kültüreldi ve Güneydoğu Asya’daki Son Pleistosen Çağı’ndan Holosen Çağı’na kadar yaşanan göç dalgalarını temsil ediyor.” diyor.
“Sonuçlarımız, anakara ve ada Güneydoğu Asya’daki ölü gömme geleneklerinin evrimini ve çeşitliliğini anlamak için önemli yeni veriler sağlıyor ve bu bölgedeki tarih öncesi sosyo-kültürel davranışları açıklayan o büyüyen literatüre katkıda bulunuyor.”
İskeletleri bulma ve ortaya çıkarma sürecinde Dr. Samper Carro ve ekibi, oturmuş, kıvrılmış (yana doğru) ve uzanan (sırt üstü) pozisyonlardaki üç iskelet de dâhil olmak üzere 250’den fazla kemik ortaya çıkardı.
Dr. Samper Carro, “2014 yılındaki ilk kazımızda, balık kancaları ve 12.000 yıldan daha eski bir insan kafatası ortaya çıkarılmıştı.” diyor.
“2018’de kazıya geri döndüğümüzde, birbirlerinin üzerine farklı pozisyonlarda gömülü iki iskelet daha bulduk.”
“Oldukça sıra dışı ve ilginç bu üç mezar farklı bir ölü gömme geleneğini gösteriyor bunun nedeni Wallacea Adaları’ndan geçen, son zamanlarda keşfedilen, binlerce yıllık çok sayıda göç yolu olabilir.”
Dr. Samper Carro, bütün bulguları inceleme sürecinin COVID-19 salgını nedeniyle gecikeceğini ama beklemeye değeceğini söylüyor.
Dr. Samper Carro, “Üç ceseti bulduğumuzu fark ettiğimizde, her bir parçayı incelemek için çok uzun bir süreçten geçtik bu yüzden her parçanın anlattığı hikâyeden esinlenerek bu makaleye ‘Konuşan Ölüler’ adını verdim.” diyor.
“COVID pandemisi nedeniyle gecikmeler yaşadık fakat şimdi, çeşitli kültürel ölü gömme geleneklerinin uygulandığı, genetik çeşitliliğin işlek noktalarından birini gösteren bu makaleyi sunmaktan çok memnunuz.”
The Australian National University. 25 Ağustos 2022.
Makale: Samper-Carro, S. C., O’Connor, S., Kealy, S., & Shipton, C. (2022). Talking Dead. New burials from Tron Bon Lei (Alor Island, Indonesia) inform on the evolution of mortuary practices from the terminal Pleistocene to the Holocene in Southeast Asia. PloS one, 17(8), e0267635.
You must be logged in to post a comment Login