Kuraklık, Roma’daki Nero Köprüsünü Ortaya Çıkardı

Şiddetli kuraklık, Roma’da imparator Nero tarafından inşa edilen ve Tiber Nehri’nin suları altında kalan bir köprüyü ortaya çıkardı.

Son yılların en düşük seviyelerinde akan Tiber’in düşen su seviyeleri, Pons Neronianus’un (Latince Nero Köprüsü) taş kalıntılarını ortaya çıkardı.

MS 54’ten 68’e kadar Roma İmparatorluğu’nun beşinci imparatoru olarak hüküm süren İmparator Nero, kamu yapıları inşa eden ve yurtdışında askeri zaferler kazanan, ancak siyaseti ihmal eden ve bunun yerine zamanının ve tutkusunun çoğunu sanat, müzik ve araba yarışlarına odaklayan tartışmalı bir hükümdardı.

Roma’nın kasası da, kısmen Nero’nun büyük yangından sonra Roma’nın merkezinde inşa ettiği “Domus Aurea” (Altın Saray) inşasının bir sonucu olarak, onun yönetimi sırasında boşaldı. Saltanatı sırasında annesini ve en az bir karısını öldürdü ve MS 64’te şehri harap eden büyük bir yangından sonra Roma’yı yeniden inşa etmek için mücadele etti. Nero, Roma senatosu tarafından halk düşmanı ilan edildikten sonra MS 68’de 30 yaşında intihar etti.

(İlgili: İmparator Nero Kimdi?)

Araştırmacılar, bu köprünün kalıntılarının geçmişte su seviyesinin düşük olması nedeniyle görünür hale geldiğini söylüyor. Ayrıca, adına rağmen bu köprünün Nero tarafından yapılıp yapılmadığının kesin olmadığını da belirtiyorlar.

Roma’daki İngiliz Okulu’nda arkeolog olan Robert Coates-Stephens, “Bu Roma köprüsünün kalıntıları, Tiber’in su seviyesi düştüğünde, şimdiki gibi çok düşük yağışlı zamanlarda görülebilir.” diyor.

Birden fazla kaynak, köprünün muhtemelen Nero’nun yönetiminden önce inşa edildiğini yazıyor. Londra Metropolitan Üniversitesi’nde mimarlık tarihi profesörü olan Nicholas Temple, “Nero’nun saltanatından önce burada bir köprünün var olduğu ve bu nedenle Pons Neronianus’un muhtemelen daha önceki bir geçişin yeniden inşası olduğu düşünüldüğünde, köprünün kökenleri belirsiz.” diyor.

Coates-Stephens, “Pons Neronianus adı ilk kez yalnızca 12. yüzyıla ait Roma anıtlarının kataloglarında geçiyor. Nero’nun Vatikan bölgesinde geniş bahçeleri ve mülkleri olduğu doğru ve bu noktada bir köprü, bunlara kolay erişim sağlayabilirdi.” diyor.

Köprü için kötü bir yer mi?

Bazı bilim insanları, köprünün kötü seçilmiş bir yerde inşa edildiğini söylüyor.

Austin’deki Texas Üniversitesi’nde klasikler profesörü olan Rabun Taylor, “Köprü, bir taşkın yatağında sıkı bir viraj üzerine inşa edildi, ki bu korkunç bir fikir.” diyor. “Saf tortuyu kesen nehir kıvrımları, sapma ve şekil değiştirme eğilimindedir, bu nedenle kıyıları, köprüyü zemine bağlayan köprü ayaklarıyla teması kaybetmeye eğilimlidir.”

Taylor, muhtemelen Nero’nun köprüsüne olanın bu olduğunu belirtiyor – ve MS 200’lerin ortalarında, Nero’nun ölümünden iki yüzyıldan daha kısa bir süre sonra bu gerçekleşmiş olabilir.

Taylor’ın köprünün tarihiyle ilgili araştırması, köprünün o sıralarda söküldüğünü ve akıntı yönünde daha istikrarlı bir alanda yeni bir köprü oluşturmak için taş iskelelerin yeniden birleştirildiğini gösteriyor.

Pons Neronianus, Roma’yı o zamanlar pek gelişmemiş bir bölgeye bağlıyordu.

Nehrin bir tarafında Campus Martius, o sırada bazı kamu binalarının (hamamlar ve tapınaklar gibi) bulunduğu ve askeri geçit törenleri düzenlemek için kullanılan drene edilmiş bir sulak alan varken, diğer tarafı Vatikan’ın bulunduğu bir alana bağlıydı.

Duke Üniversitesi’nden emekli bir profesör olan Mary Boatwright, “Tiber’in iki kıyısını birbirine bağlamak her zaman iyiydi, ancak Vatikan bölgesi 64 Yangınına kadar çoğunlukla özel mülklerden oluşuyordu.” diyor. Boatwright, bölgedeki gelişmenin MS 130’lara kadar olmadığını söylüyor.

Ancak Temple, köprünün Roma için bazı askeri ve dini öneme sahip olduğunu savunuyor. Temple, “Pons Neronianus hem stratejik hem de sembolik olarak önemliydi.” diyor. Köprünün bir tarafı, Roma birliklerinin bir zafer sırasında (politik ve dini açıdan önemli bir zafer geçit töreni) yürüyüş yapmak için toplandıkları bir alanın yakınındaydı ve muhtemelen geçit yolunun bir parçasıydı. Temple, “Bu alayın kesin rotası belirsiz, ancak Pons Neronianus’un [ve ondan önceki herhangi bir köprünün] bu amaç için köprü geçişi olarak hizmet etmiş olması muhtemel görünüyor.” diyor.

Bu köprü aynı zamanda yüksek profilli mahkumları taşımak için kullanılmış olabilir. Temple, köprünün Aziz Petrus tarafından MS 64 yılında çarmıha gerildiği Vatikanus’ta yargılanmasının ardından zincire vurulduğunda kullanılmış olabileceğini söylüyor.

“Pons Neronianus, muzaffer orduların Roma’ya geçiş noktası olarak ve Aziz Petrus’un çarmıha gerildiği yere yaptığı yolculuğun ters istikametinde potansiyel olarak çifte bir öneme sahipti.”

İklim değişikliğinin Tiber’in su seviyelerini nasıl etkilediğine bağlı olarak, köprünün kalıntılarının daha sık görünür hale gelmesi mümkün.

Live Science. 15 Temmuz 2022.