İrlanda’da Bir Çiftçi 22 Kiloluk Bataklık Tereyağı Buldu

İrlanda’nın kuzeybatı kıyı şeridine yakın bir bataklıkta kanal kazan bir çiftçi, yaklaşık 22 kilogram ağırlığında bir bataklık tereyağı buldu.

İrlanda’nın Donegal bölgesinde bir çiftçi, ülkenin en büyük antik bataklık tereyağı parçalarından birini bulmuş olabilir. Bu antik tereyağı, Micheal Boyle’un Portnoo çiftliğinde yapılan kazı sırasında tesadüfen keşfedildi.

Yerel bir arkeolog, ağırlığı 22 ile 25 kg arasında olduğu tahmin edilen bulgunun, İrlanda’da şimdiye kadar kaydedilen en büyük keşiflerden biri olabileceğini söylüyor.

Bataklık tereyağı, antik çağlardan kalma bir tür korunmuş süt ürünü ya da hayvansal yağ ve İrlanda’nın turba bataklıklarının serin, oksijensiz derinliklerinde bulunuyor. Bu tür bulgular İrlanda ve İskoçya’da oldukça yaygın.

(İlgili: İrlanda’daki Bataklıkta 3.500 Yıllık Tereyağ Bulundu)

Tereyağını bataklıkta muhafaza etme geleneği Demir Çağı’na kadar uzanıyor ve en son 16. ve 19. yüzyıllarda bu uygulama kaydedildi.

Keşfi inceleyen arkeolog Paula Harvey, yerel halktan Alan Moore’un bir drenaj kazısı yaparken Micheal’in “normal görünmeyen büyük bir parça fark ettiğini” belirtti.

“Alan Moore kazıyı durdurdu ve ikisi birlikte bu parçayı çıkardı. Micheal hemen bunun önemli olduğunu anladı”

“Tereyağından gelen çok belirgin bir peynir kokusu aldı ve hızla tereyağı olduğunu fark etti.”

Bu olağanüstü bulgu, İrlanda’nın bataklık tereyağı mirasına katkıda bulunuyor ve şu anda İrlanda Ulusal Müzesi’ndeki uzmanlar tarafından inceleniyor. Ancak, Kilclooney Dolmen Merkezi’nde yerel olarak sergilenmesi umuluyor.

Arkeolog Harvey, “Bu tereyağı parçası, bir ulusal kurumda kimse için bir anlam ifade etmeyebilir ama güneybatı Donegal’deki yerel topluluk için çok şey ifade eder” diyor.

İrlanda’da yaklaşık 500 bataklık tereyağı keşfinin kaydedildiği tahmin ediliyor. Ancak Harvey, bazı keşiflerin bildirilmemesi veya bölgesel müzelerde ve özel koleksiyonlarda kalması nedeniyle bu sayının doğrulanmasının zor olduğunu söylüyor.

Tereyağı bataklığa korunması amacıyla gömülmüş olsa da, bazen tanrılara adak olarak da sunuluyordu.

“Bataklıklar, neredeyse bir buzdolabı gibi serin bir yer olarak işlev görüyordu ve saklanan tereyağı çiftçi tarafından ya da belki de yerel topluluk tarafından geri alınana kadar orada kalıyordu. Ancak bu durumda bu tereyağı bir nedenle kaybolmuş olabilir.”

Ve bazen İrlanda’nın ilk buzdolapları olarak anılan bu bataklıklar, Harvey’in bu son bulgunun bir “parçasını” denemiş olmasıyla doğrulayabileceği gibi, yüzyıllar boyunca tereyağını koruma konusunda işe yaradı.

Harvey, “Tadı tuzsuz bir tereyağı gibi. Küçük bir parça yedim ve hâlâ buradayım, size bunu anlatıyorum” diyor.

“Geçmişteki insanlar doğayla daha iç içe yaşıyordu ve bizden çok daha fazla toprağa yakındılar. Ellerinde ne varsa kullanarak yiyeceklerini korumaya çalıştılar ve bu da o yöntemlerden biriydi.”

Bazı insanlar tereyağını tanrılara veya ruhlara bir adak olarak da gömüyordu. Her iki durumda da tereyağı genellikle ahşap kaplarda muhafaza ediliyordu. Paula, bir “küçük ahşap parçası” bulunduğunu, bunun tereyağının başlangıçta bir kutu içinde olduğunu, ancak kutunun zamanla çürüdüğünü gösterdiğini söylüyor.

Paula, bu “önemli” keşfin “İrlanda’da şimdiye kadar bulunan en büyük bataklık tereyağı parçalarından biri” olabileceğini söylüyor

Paula, “Genellikle bataklık tereyağları bizim bulduğumuzdan çok daha küçük oluyor” diyor.

“Çoğunlukla bir karıştırma kabı ya da pişirme kabı büyüklüğünde oluyorlar. Tereyağının bulunduğu kap türleri arasında fıçılar, yayıklar, hatta sepetler ve hayvanların mesane ya da derileri de bulunuyor”

“Bu keşifte sadece bir yüzeyde küçük bir ahşap parçası vardı, bu da tereyağının bir ahşap kutuda muhafaza edildiğini gösterebilir, ancak zamanla bu küçük parçadan başka bir şey kalmamış.”

Irish News. 13 Eylül 2024.