Irak’taki Mağarada Bulunan Neandertalin Yüzü Canlandırıldı

Bilim insanları, Irak’taki mağarada kafatası yüzlerce parça halinde keşfedilen 75.000 yıllık Neandertal kadının yüzünü yeniden yarattı.

Ekip, 2018 yılında bu Neandertali, türün defalarca ölülerini gömmek için geri döndüğü Irak’taki bir mağaranın içinden çıkarmıştı. Mağara, 1950’lerin sonunda art arda gömülmüş gibi görünen birkaç Neandertal’in ortaya çıkarılmasıyla ünlendi.

Yapımcılığını BBC Studios Bilim Birimi’nin üstlendiği “Neandertallerin Sırları” dünya çapında Netflix’te yayınlandı. Belgesel, Cambridge ve Liverpool üniversiteleri John Moores liderliğindeki ekibin kazılara devam etmek üzere Shanidar Mağarası’na dönüşünü konu alıyor.

Yeni filmde yer alan Cambridge Arkeoloji Bölümü’nden paleo-antropolog Dr. Emma Pomeroy, “Neandertallerin ve insanların kafatasları çok farklı görünüyor” diyor.

(İlgili: Bu Oyulmuş Ayı Kemiği, Neandertal Kültürünün En Eski Örneği)

“Neandertal kafataslarının büyük kaş çıkıntıları vardı ve çene uçları yok; çıkıntılı bir orta yüz, daha belirgin burunlara neden oluyordu. Ancak yeniden yaratılan yüz, bu farklılıkların hayatta o kadar da keskin olmadığını gösteriyor.”

“Bugün hayatta olan neredeyse herkesin hâlâ Neandertal DNA’sına sahip olması nedeniyle, türlerimiz arasında melezleşmenin nasıl gerçekleştiğini görmek belki de daha kolay.”

Neandertallerin yaklaşık 40.000 yıl önce yok olduğu düşünülüyor ve yeni kalıntıların keşfi çok az. Belgeselde yer alan Neandertal, elli yılı aşkın bir süredir mağaradan çıkan ilk kişi ve belki de bu yüzyılda bulunan en iyi korunmuş Neandertal birey.

Mağaradaki daha önceki buluntular numaralandırılmış olsa da bu bireye Shanidar Z adı veriliyor; ancak araştırmacılar bunun 1960 yılında kazılan bir bireyin üst yarısı olabileceğini düşünüyor.

Kafa, muhtemelen ölümden kısa bir süre sonra (beyin çürüdükten sonra, ancak kafatası toprakla dolmadan önce) kaya düşmesi sonucu ezilmişti ve on binlerce yıllık tortuyla daha da sıkışmıştı. Arkeologlar bulduğunda kafatası yaklaşık iki santimetre kalınlığa kadar düzleşmişti.

Ekip, neredeyse bel kısmına kadar devam eden iskelet de dahil olmak üzere kalıntıları dikkatli bir şekilde ortaya çıkardı ve kemikleri ve çevredeki tortuyu güçlendirmek için yapıştırıcı benzeri bir birleştirici kullandı. Shanidar Z’yi mağaranın merkezindeki yedi buçuk metrelik toprak ve kayanın altından düzinelerce küçük folyoya sarılmış bloklar halinde çıkardılar.

Cambridge laboratuvarındaki araştırmacılar, yapıştırıcıyı kademeli olarak seyreltmeden ve taramaları kemik parçalarının çıkarılmasına rehberlik etmek için kullanmadan önce her bloğun mikro-BT taramalarını aldılar. Baş konservatör Dr. Lucía López-Polín, üst ve alt çeneler de dahil olmak üzere, orijinal şekline döndürmek için 200’den fazla kafatası parçasını elleriyle bir araya getirdi.

Pomeroy, “Her bir kafatası parçası nazikçe temizlenirken, kemiği stabilize etmek için yapıştırıcı ve birleştirici yeniden eklenir. Bu kemik, çaya batırılmış bisküvi kıvamına benzer şekilde çok yumuşak olabilir. Tıpkı yüksek riskli bir üç boyutlu yapboz gibi. Tek bir bloğun işlenmesi iki haftayı bulabilir.” diyor.

Ekip, kalıntıların kasıtlı olarak gömülmüş olup olmadığını ve dişlerin çene kemiklerine nasıl oturduğunu anlamalarına yardımcı olmak için adli bilime (künt kuvvet travması sonrasında ve çürüme sırasında kemiklerin nasıl yer değiştirdiğine ilişkin çalışmalar) bile başvurdu.

Yeniden yaratılan kafatasının yüzeyi tarandı ve üç boyutlu olarak basıldı. Bu, dünyanın önde gelen paleo sanatçıları ve bir yüzü ortaya çıkarmak için fabrikasyon kas ve deri katmanlarını oluşturan tek yumurta ikizleri Adrie ve Alfons Kennis tarafından yaratılan yeniden yapılandırılmış kafanın temelini oluşturdu.

Yeni analiz, Shanidar Z’nin yaşlı bir kadın olduğunu, belki de kırklı yaşlarının ortalarında olduğunu güçlü bir şekilde öne sürüyor. Bu, tarihöncesinin bu dönemlerinde ulaşmak için önemli bir yaştı.

Ekip, pelvik kemikler olmadığından bu bireyin cinsiyetini belirlemek için diş minesi proteinlerinin dizilenmesine başvurdu. Bazı ön dişleri köküne kadar aşınmış olan Neandertalin dişler aynı zamanda aşınma ve yıpranma seviyeleri yoluyla yaşını ölçmek için de kullanıldı. Yaklaşık bir buçuk metre boyunda olan ve Neandertal fosil kayıtlarındaki en küçük yetişkin kol kemiklerinden birine sahip olan bu bireyin fiziği de bir kadını işaret ediyor.

Şu ana kadar mağaradan en az on ayrı Neandertalin kalıntıları bulunmuş olsa da Shanidar Z, aynı yerde, benzer zamanda gömülmüş kalıntılar arasında bulunan beşinci kişi. Bu lokasyon, mağaranın ortasında, o zamanlar yüksekliği iki metreyi aşan dev bir dikey kayanın hemen arkasında yer alıyor.

Kaya, cesetler gömülmeden çok önce tavandan aşağı düşmüştü. Araştırmacılar buranın Neandertaller için tekrarlanan cenaze törenleri için belirli bir alanı belirlemede bir dönüm noktası görevi görmüş olabileceğini söylüyor.

Mağaradaki kazılara liderlik eden Cambridge’in McDonald Arkeolojik Araştırma Enstitüsü’nden Profesör Graeme Barker, “Neandertaller, ilk fosillerin 150 yıl önce bulunmasından bu yana kötü bir şöhrete sahip oldu.” diyor.

“Keşiflerimiz, Shanidar Neandertallerinin ölüm ve sonrası hakkında en yakın evrimsel kuzenlerinden, yani bizden pek de farklı olmayan şekillerde düşünüyor olabileceğini gösteriyor.”

Aynı lokasyondaki diğer dört Neandertal kalıntısı 1960 yılında arkeolog Ralph Solecki tarafından keşfedildi. Birinin etrafı polen yığınlarıyla çevriliydi. Solecki ve polen uzmanı Arlette Leroi-Gourhan, buluntuların, ölen kişinin çiçeklerle dolu bir mezara yatırıldığı cenaze törenlerinin kanıtı olduğunu savundu.

Bu arkeolojik çalışma, Neandertallerin kalın vücut yapıları ve maymun benzeri kaşları nedeniyle birçok kişinin varsaydığı ilkel yaratıklardan çok daha karmaşık olduğunu öne süren ilk çalışmalar arasındaydı.

Onlarca yıl sonra ekip Shanidar Z’yi ortaya çıkardığında, Solecki’nin tartışmalı iddialarına ilişkin daha fazla kanıt elde etmek için en son tekniklerin yanı sıra Neandertallerin ve daha sonra burada yaşayan modern insanların ortamı ve faaliyetlerine ulaşmak amacıyla önceki kazının izini sürdü.

Barker, “Shanidar Mağarası önce Neandertaller, daha sonra da kendi türümüz tarafından kullanıldı, dolayısıyla insan evriminin en büyük sorularından birini çözmek için ideal bir laboratuvar.” diyor.

“Neden Homo sapiens’in, Neandertallerin neredeyse yarım milyon yıldır başarılı bir şekilde yaşadığı bölgelere yayılmasıyla aynı anda Neandertaller sahneden kayboldu?”

Liverpool John Moores Üniversitesi’nden Profesör Chris Hunt liderliğindeki bir araştırma, polenin mağara tabanına oyuk açan arılar tarafından bırakıldığını öne sürüyor. Ancak Shanidar Mağarası’ndaki kalıntılar hâlâ empatik bir türün işaretlerini gösteriyor. Örneğin, bir erkekte felçli kol, sağırlık ve kafa travması vardı, bu da muhtemelen onu kısmen kör etmişti, ancak uzun süre yaşamıştı, dolayısıyla bakıma muhtaçtı.

Alan analizi, Shanidar Z’nin, cesedin sığması için elle daha da oyulmuş olan, akan suyun oluşturduğu bir oyukta mezara yatırıldığını gösteriyor. Duruşu, yana yaslandığını, sol elinin başının altına kıvrıldığını ve başının arkasında oraya yerleştirilmiş olabilecek küçük bir yastık gibi bir kaya olduğunu gösteriyor.

Shanidar Z, lokasyondaki diğer Neandertallerle benzer bir zaman diliminde gömülmüş olsa da, araştırmacılar bunların ne kadar çağdaş olduğunu söyleyemiyor, yalnızca hepsinin yaklaşık 75.000 yıl öncesine ait olduğu biliniyor.

Aslında ekip, 2022’de yeni belgeselin çekimleri sırasında aynı mezar alanında sol kürek kemiğini, birkaç kaburga kemiğini ve oldukça eksiksiz bir sağ eli ortaya çıkaran başka bir bireyin kalıntılarını buldu. Birkaç metre yukarıdaki çökeltilerde Solecki tarafından yaklaşık 50.000 yıl öncesine tarihlenen üç Neandertal daha bulundu ve bunların çoğu mevcut ekip tarafından kurtarıldı.

Shanidar Z’nin bulunmasından bu yana yapılan daha ileri araştırmalar, vücut kalıntılarının etrafındaki toprakta mikroskobik kömürleşmiş yiyecek izleri tespit etti. Yabani tohumlar, kabuklu yemişler ve otlardan oluşan bu kömürleşmiş parçalar, Neandertallerin yalnızca yiyecek hazırlayıp sonra pişirdiklerini değil, aynı zamanda bunu ölülerinin önünde yaptıklarını da gösteriyor.

Pomeroy, “Shanidar Z’nin cesedi, ateşle yemek pişiren ve yemek yiyen canlı bireylerin bir kol boyu yakınındaydı. Bu Neandertaller için yaşam ve ölüm arasında net bir ayrım yok gibi görünüyor.” diyor.

“Neandertallerin ölülerini gömmek için belirli bir noktaya geldiklerini görüyoruz. Bu ölü gömme uygulamaları arasında onlarca, hatta binlerce yıl fark olabilir. Bu sadece bir tesadüf mü, yoksa kasıtlı mı, eğer öyleyse onları buraya geri getiren şey nedir?”

“Yaşlı bir kadın olan Shanidar Z, kendi grubu için bir bilgi kaynağı olabilirdi ve biz 75.000 yıl sonra buradayız ve hâlâ ondan öğreniyoruz.”

University of Cambridge. 1 Mayıs 2024.