İnsana Özel Yürüyüşün Sırrı Ayak Başparmağında Olabilir

İnsanların yürüyüşü, yaşayan en yakın akrabamız olan maymunlarla karşılaştırıldığında oldukça farklı ve özellikli. Fakat bilim insanları bu insana özel yürüyüşü oluşturmak için iskeletlerimizin ne zaman evrildiğinden hala emin değil, bu da insan evrimi araştırmalarının hala çözmeye çalıştığı bir konu.

Güney Afrika’da Witwatersrand Üniversitesi araştırmacıları, cevabın ayak baş parmağında olabileceğini düşünüyor. Yapılan araştırma, görüntüleme teknikleri, istatiksel analiz ve mühendislik prensiplerini birleştirerek, uzun kemiklerin yapısını incelemek için yeni bir yöntem bulmuş.

Bu yeni yöntem, insan ve maymunların ayağındaki farklılıkları belgeleyip, farklılıkların gökkuşağı renkleriyle vurgulandığı bir sonuç ortaya çıkarıyor.

Yapılan çalışmalar, modern insanın, baş parmağa bağlanan metatarsusundaki kemik yapısının, evrimsel olarak ne kadar geriye gittiğinin anlaşılmasına yardımcı olacak. Metatarsus, ayağın tarak bölümünde, her parmağa bağlanan uzun kemiklere verilen isim. (çoğul metatarsal)

İnsan yürüyüşünün ortaya çıkışı ve çıkış zamanı ile ilgili bilgiler sağlaması dışında, yöntemin ayrıca hominin fosillerinin kemik biyolojisinin araştırılmasına da katkı sağlayacağı düşünülüyor.

Araştırmacılar, modern insan, goril ve şempanzenin ayak baş parmak metatarsusu üzerine yoğunlaştı, çünkü baş parmak, insanın yürüyüşü ve koşusundaki ileri doğru itilme hareketi sırasında asıl rolü oynuyor.

Diğer yaşayan maymunlarda, ayak baş parmağı daha çok el baş parmağına benziyor, bu nedenle kavramak ve tırmanmak için kullanılabiliyor.

Plos One dergisinde tarif edilen yeni geliştirilen yöntem, modern türler arasında kemiğin boyut ve şeklindeki farklılıkların anlaşılmasını sağlıyor. CT taramalarından elde edilen görüntülerle, kemiğin farklı özelliklerin farklı renklerle belirtildiği bir nevi harita yaratılmış.

Dr Kristan Carlson “Bu çalışma, uzun kemiklerin özellikle yapısal özelliklerini incelemek için geliştirilen ve kemik biyolojisi ile işlevsel morfoloji dallarını önemli oranda geliştirebilecek bir yöntemi tanıtıyor” diyor.

Carlson: “Araştırmamızda, insanlar, şempanzeler ve goriller arasında, bir kısmı yürüyüş farklıları düşünüldüğünde de öngörülebilen,  ilginç yapısal farklılıkları belgeledik. Beklenmeyen yapısal farklılar da bir o kadar merak uyandırıcı. Şimdi bu farklılıkların evrimde ne kadar geriye götürülebildiğini inceleyeceğimiz için heyecanlıyız” dedi.

University of the Witwatersrand