Bu soyu tükenmiş dev köpekbalıkları, yaklaşık yetişkin bir insan boyutunda, gerçekten büyük yavrular doğuruyordu.
Megalodon, şimdiye kadar yaşamış en büyük yırtıcı köpekbalığıydı. Yavruları da devasa boyuttaydı ve doğduklarında ortalama bir basketbol oyuncusu kadar büyüklerdi.
Peki bu güçlü yavru megalodonlar, etkileyici embriyonik büyümeleri sırasında nasıl beslendi? Yapılan araştırmaya göre, bazı modern köpekbalıkları tarafından da uygulanan bir hayatta kalma stratejisi olarak, anne karnındayken küçük kardeşlerini yemiş olabilirler.
Araştırmacılar, öldüğünde yaklaşık 9 metre uzunluğunda olan yetişkin bir Otodus megalodon’un iskelet fosillerini analiz ederek megalodon yavrularının boyutunu hesapladı. (Bu dev köpekbalıkları muhtemelen 20 metreye kadar ulaşabiliyordu.)
(Paleontologlar Yeni Bir Mosasaur Türünü Tanımladı)
Bilim insanları daha sonra, bir ağacın yaşını belirlemek için kullanılan ağaç gövdesindeki halkalara benzer şekilde, köpekbalığının korunmuş iskelet parçalarındaki “büyüme halkalarına” baktılar.
Diğer tüm köpek balıkları, çemçe balıkları ve vatozlar gibi Megalodon da sert kemikten ziyade kıkırdaktan yapılmış iskeletleri olan Chondrichthyes adlı bir balık sınıfına aittir. Megalodon ve diğer megatoot köpekbalıkları gibi soyu tükenmiş kıkırdaklı balıklar çoğunlukla kalsiyum yapılı dişleriyle biliniyor. Fosil kayıtlarında bu kalsiyum yapılı dişler, hassas kıkırdak iskeletlerden daha uzun süre dayanıyor.
Ancak Historical Biology dergisinde yayınlanan yeni çalışma için yazarlar, kıkırdağı mineralize olmuş 150 Megalodon omurundan oluşan nadir bir koleksiyon incelediler ve çalışmada “Tüm dünyadaki türlerin makul bir şekilde korunmuş tek vertebral kolonu” olarak bahsettiler.
Bilgisayarlı X-ışını tomografisi (BT) taramalarını kullanan bilim insanları, Megalodon’un üç omurunda 46 tane düzenli aralıklı büyüme halkası saydı. Chicago’daki DePaul Üniversitesi’nde paleobiyoloji profesörü olan baş yazar Kenshu Shimada, daha sonra omurga kıkırdaklarındaki büyüme bantlarına dayalı olarak modern köpek balıklarında büyüme modellerini hesaplamak için yaygın olarak kullanılan matematiksel bir büyüme eğrisi denklemi uyguladı.
Her halka bir yıllık büyümeyi temsil ediyordu, bu yüzden köpekbalığı öldüğünde yaklaşık 46 yaşında olmalıydı. Bilim insanları, “doğumdaki bant” olarak adlandırılan en eski büyüme halkasına kadar geriye giderek köpekbalığının uzunluğunu yeni doğmuş bir bebek olarak yaklaşık 2 metre uzunluğunda (Bu uzunluk, bilinen tüm yeni doğan köpekbalıklarından daha büyük.) olduğunu tahmini olarak hesapladılar. Önceki çalışmalar, bu halkaların Megalodon fosillerindeki varlığına dikkat çekerken Shimada, “Bu yeni araştırmadan önce hiçbir detaylı analiz yapılmamıştı.” diyor.
Çalışma yazarları, bu kadar büyük bebeklerin muhtemelen canlı olarak doğması gerektiğini söylüyor. Böylesine devasa bir yavruyu beslemek, anne için yüksek enerji maliyetlerini beraberinde getiriyordu ve bu da bebeklerinin doğmamış kardeş yamyamlığı yaptığını düşündürüyor.
“Oophagy (yumurta yemek), bir annenin embriyolarını uzun süre beslemesinin bir yolu. Sonuç şu ki, anne başına yalnızca birkaç embriyo hayatta kalıp gelişirken, her embriyo doğduğunda oldukça büyük olabilir.”
Omurga halkalarının incelenmesi, köpekbalığının muhtemelen yaşamının ilk yedi yılında biraz daha yüksek bir büyüme oranıyla yavaş büyüdüğünü ortaya çıkardı. Halkalar arasındaki boşluğa dayanarak Megalodon, gençliğinde bazı hayvanların yaptığı gibi hızlı bir büyüme atağı yaşamadı. Çalışma yazarları, bunun belki de doğumda yiyecek için rekabet edecek ve avcı saldırılarını caydıracak kadar büyük olması nedeniyle olduğunu söylüyor.
Araştırmacılar, büyüme eğrisi bulgularını bilinen en büyük bireylerdeki vücut büyüklüğü hakkındaki verilerle birleştirerek Megalodon köpekbalıklarının en az 88 ila 100 yaşına kadar yaşamış olabileceklerini tahmin ediyor. Bununla birlikte, Shimada, bu tahmini yaşam süresi ile ilgili “Oldukça teorik kalıyor ve daha fazla araştırılması gerekiyor.” diyor.
Live Science. 11 Ocak 2021.
Makale: Shimada, K., Bonnan, M. F., Becker, M. A., & Griffiths, M. L. (2020). Ontogenetic growth pattern of the extinct megatooth shark Otodus megalodon—implications for its reproductive biology, development, and life expectancy. Historical Biology, 1-6.
You must be logged in to post a comment Login