Yapılan yeni bir araştırma, tarımın Avrupa’da yayılmasının, 13,000 yıldan daha öncesinde Yakın Doğu’dan Akdeniz’e yapılan göçü takip ettiği teorisini destekliyor. Bu da genel olarak tahmin edilenden binlerce yıl öncesi demek oluyor.
Son Buzul Çağında göçmenler ilk başta avcı-toplayıcılardı. Fakat daha sonra Yakın Doğu’dan (tarımın başladığı yer) yeni gelen topluluklar sayesinde tarım bilgilerini geliştirdiler. Yaklaşık 8,000 yıl önce Neolitik dönemde çiftçilik yöntemlerini kullanarak Avrupa’nın diğer bölgelerini kolonileştirmeye başladılar.
Arkeolojik, antropolojik ve tarihi sorunları DNA analizi ile çözen Arkeogenetik Araştırma Grubu, Huddersfield Üniversitesi’nde çalışmalarını sürdürüyor. Profesör Martin Richards tarafından yönetilen grubunun başlıca araştırma alanlarından biri Avrupalıların genetik ataları konusu. Şu an kendisi Proceedings of the Royal Society B dergisinde yayımlanan makalenin esas yazarı. Bu makale araştırmacıların, Avrupa’nın farklı bölgelerinde insanların gelişine kadar yaklaşık 1.500 mitokondriyal genom dizilimini nasıl kullandığını açıklıyor.
Orta Avrupa ve İber Yarımadası’nda bu göçler çoğunlukla Neolitik döneme kadar takip edilebiliyor. Fakat, Orta ve Doğu Akdeniz’de çoğunlukla geç Buzul döneminin çok daha önceki dönemlerine tarihleniyor.
Araştırmacılar, “Bu durum, Akdeniz Avrupası gen havuzunun, Geç Buzul Çağında Yakın Doğu göçmenlerinin yayılmasının bir sonucu olduğu senaryosunu destekliyor. Bu da, Avrupa’nın geri kalanına yapılan sonraki Neolitik yayılımlar için önemli bir kaynak havuzu oluşturmuştur.” diyor.
Profesör Richards, İtalya ve Yunanistan’daki eski örneklerin alındığı Neolitik dönem öncesi iskeletlerin kıtlığı yüzünden kendisinin ve diğer araştırmacıların en son araştırmalarını modern DNA örneklerini kullanarak yürüttüklerini açıkladı. İklim sıcaklığı, örneklerin düşük seviyede korunmasına sebep oldu.
Professor Richards, “Antik DNA ile boşluğu doldurma imkanımız yoktu, bu yüzden modern örneklere bakarak bu açığı kapatmanın bir yolunu bulduk. Avrupa boyunca soyları bir bütün olarak tarihlendirmek yerine önce Akdeniz bölgesindekileri tarihlendirdik. Eğer önce o bölgeye vardıklarını ve sonrasında devam ettiklerini farz ederek ne olacağına baktık.”
Richards şu an İtalya ve Yunanistan’da antik DNA için yeni verilerin keşfedileceğini ve böylece kendisinin ortaya attığı göç senaryosunun doğrudan test edilebileceğini umuyor. “Geçmişte bu tarz ortamlardan DNA’yı yeniden oluşturmak oldukça zordu fakat geçtiğimiz yıllarda antik DNA’nın yeniden oluşturulabilmesi için birçok teknik gelişmeler yaşandı.”
Başka bir araştırma grubu ise Sardunya’dan Neolitik dönem öncesi DNA’ya bakarak makalelerinden birinin tahminlerini şimdiden doğruladı.
University of Huddersfield. 31 Mart 2017.
Makale: Pereira, J. B., Costa, M. D., Vieira, D., Pala, M., Bamford, L., Harich, N., … & Stefanescu, G. (2017, March). Reconciling evidence from ancient and contemporary genomes: a major source for the European Neolithic within Mediterranean Europe. In Proc. R. Soc. B (Vol. 284, No. 1851, p. 20161976). The Royal Society.
You must be logged in to post a comment Login