Antonio Corradini’nin “İffet” Heykeli

“Alçakgönüllülük” veya “Tevazu” olarak da bilinen “İffet” heykeli, Rokoko döneminin temsilcilerinden Antonio Corradini’nin 1752 tarihli en ünlü eseri. Napoli’deki Sansevero Şapeli’nde bulunuyor.

Heykel, Sansevero Prensi Raimondo di Sangro tarafından, bugün sergilendiği şapelde annesinin anısına yaptırıldı.

İffet heykeli, Corradini’nin kariyeri boyunca geliştirdiği ve rafine ettiği “örtülü kadın heykelleri” serisinin sonuncusuydu. Mermer materyali üzerindeki ustalığını, sipariş edilen eserlerindeki “insan teni üzerinde dantel ve ince kumaş” temsillerinin giderek çok daha gerçekçi ve kusursuz hale gelmesinden görebiliyoruz.

Şapeldeki bir kaide üzerinde konumlandırılan “İffet” heykeli, kontrapost duruşta (vücut ağırlığının bir bacağa bindirildiği ve öbür bacağın dizden hafifçe kırılarak serbest bırakıldığı duruş) tasvir ediliyor. Bu poz ona insansı nitelikler ve sanki bir eylemin ortasındaymış gibi bir hareket kazandırıyor. 18. yüzyıl İtalya’sının sanatçıları, Corradini gibi, özellikle hareketin tasviriyle ilgileniyorlardı.

Heykelin yüzü izleyiciye dönük değil ve gözleri şeffaf bir örtüyle korunuyor. Duruşu davetkar; ancak yüzü farklı bir hikaye anlatıyor. Örtü ağır görünüyor ama aynı zamanda içini de gösteriyor; göğüslerini vurgulayacak şekilde tam göğsünün üzerine düşüyor ama aynı zamanda açıkça cinsellik taşımaması için kasık bölgesini de kaplıyor. Her ne kadar açıkça gösteriliyor olsa da mecazi olarak örtü tarafından korunuyor. Bu idealize edilmiş nitelikler, temsil edilen kişinin bu dünyaya ait değil, ilahi nitelikte olduğu hissine yol açıyor.